دیروز از کدام بذر ِ هفت هزار ساله(افشین یداللهی)

دیروز
از کدام بذر ِ هفت هزار ساله روییده ای
که خاطره ی هفتاد قرن حادثه را
در سکوت
به صدای تو سپرده است؟
... 
حرف که می زنی
انگار همه ی اسطوره های جهان
حقیقتِ تمام ِ افسانه های دنیا را
روایت می کنند
سبزینه ی چهره ات
از خونِ عاشقانه های بشریّت
سیراب شده
که برگهای گیسویت
بوسه بوسه
زمین را زیر ِ سایه می گیرد
از خشونتِ خاک خورده ی تاریخ
نرم روییده ای،
میوه های تو ممنوعه نیست
بالابلندِ جوانِ هفت هزار ساله!
نیامدگانِ دنیا
هفتاد قرن است
تو را می شناسند

افشین یداللهی