در خیابان هایی که(افشین یداللهی)

در خیابان هایی که
نم ِ باران، سیل می شود و
نمی توانند جمعش کنند
به آن سادگی که
سیل ِ جمعیّت را می خشکانند
در فصل ِ خاطراتِ تلخ و آرزوهای شیرین
دل های پُر و شکم های خالی
ذهن های خالی و جیب های پُر
دروغ های سربلند و
حقیقت های سرافکنده،
از نسل ِ بزرگسالان بی کار
کودکانِ کار به دنیا می آیند
خوابِ بیداری می بینیم و
یک شب
همه چیز
وارونه می شود
تا
به جای اصلی اش
بازگردد

افشین یداللهی